Het is alweer enige tijd geleden dat ik in het theater naar een voorstelling ging van Bastiaan Ragas.
Ragas, zanger, theatermaker, heeft met predikant Ad van Nieuwpoort, een boek geschreven genaamd
“Jezus, waarom?”. Samen hebben Bastiaan en Ad vier jaar lang in de abdij van Egmond gezeten en
proberen ze samen vanuit de Bijbelverhalen antwoorden te vinden op grote levensvragen. Het boek had
ik inmiddels gelezen. Ik was zeer benieuwd of de theater avond mij net zo zou boeien en inspireren als
het boek. Ook ik kan nog moeite hebben met levensvragen net als Ragas. Ik zie mensen worstelen met
ziekte en verdriet en zoveel andere zorgen. Goede mensen die dat allemaal niet verdiend hebben. Hoe
verhoud ik mij hiertoe en wat kunnen Bijbelverhalen mij er over leren? Hierbij blijf ik nog weg bij de veel
grotere vragen die in de wereld spelen. Oorlog en geweld. Ragas vraagt zich af of we na zestig jaar
ontkerkelijking het christelijke kind niet met het badwater hebben weggegooid.
Ragas ontdekkingstocht door de bijbel, tijdens de voorstelling, is vooral het blootleggen van verhalen
van mensen van vlees en bloed. Veel weerbarstige personages komen aan bod. Lang niet allemaal
zouden ze de huidige cancelcultuur kunnen doorstaan. Ragas is steeds op zoek naar de gelaagdheid
van de verhalen en de diepere betekenis. Door alles heen klinkt er steeds een tegenstem die zegt: Wees
niet bang! Het geheel wordt afgewisseld met muziek en liedjes van heel verschillende genres. Dat gaat
van liederen van Herman Finkers, Malle Babbe van Rob de Nijs, maar ook het prachtige Taizé lied: ”als
alles duister is ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft.” Het is een veelkleurig spektakel.
Met uiteraard een beperkte selectie loopt hij door de verhalen waarin hij steeds op zoek is om er voor
zichzelf iets van te begrijpen.
De uiteindelijke conclusie voor hem en ook voor mij is dat de verhalen verrijken maar er soms geen
happy end is en dat we veel niet begrijpen. Dat we ook niet moeten proberen om glad te strijken wat in
de kreukels ligt. Maar dat er altijd Hoop mag zijn zoals de eeuwenoude verhalen ons laten zien. God is
geen levensverzekering maar heeft wel één belangrijk doel: oprechte medemenselijkheid!
Aan het eind van de avond klinkt verrassend Handels aria ”I know that my Redeemer Liveth”!
Wel een prachtige afsluiting om mee naar huis te gaan.
Stien Weken, Raad van Kerken Borne, Hertme en Zenderen