Het is Pinksteren. In de oude synagoge aan de Ennekerdijk zitten mensen samen rondom de tafel. Luisteren, bidden, zingen. Er wordt teruggekeken en er wordt vooruit gezien. De Theresiagemeenschap Borne had 10 jaar geleden hier in de historische religieuze ruimte, de oude synagoge, haar eerste viering. Een van de christelijke geloofsgemeenschappen in Borne. Wellicht de jongste. In ieder geval een gemotiveerde gemeenschap met katholieke wortels. Wat betekent het? 10 jaar. Het wordt zo mooi weergegeven in een herschreven gedicht, dat zijn oorsprong heeft in 1988 “Om door te geven”, ‘brieven en teksten uit een leerhuis van het Katechetisch Centrum Enschede’
“”Een droom.
Deze nacht had ik een droom
een droom over een vereniging
waarin mensen elkaar willen ontmoeten
en een deel van hun levensweg samen willen bewandelen.
Het was een vereniging
waar het woordje moeten vervangen is door mogen,
waar verbondenheid en vertrouwen samen gaan,
waar betrokken zijn en ongedwongen sleutelwoorden zijn.
Waar rangen en standen geen rol spelen.
Waar het Christen zijn een streven is met vallen en opstaan.
Het was een vereniging waar niemand wordt uitgesloten
noch om zijn afkomst, noch om zijn taal, noch om
zijn eigenheid, noch om zijn kunde, of onkunde.
Waar iedereen elkaar weet te waarderen
omdat er in die ander zoveel moois te ontdekken valt
in die rijkdom van verscheidenheid en “anders zijn“
Het was een vereniging waarin het woordje God tastbaar aanwezig was.
“Waar er twee of meer bijeen zijn in mijn Naam………………….”
Zichtbaar in kleine onopvallende daden van mensen,
Waar eenieder in alle bescheidenheid iets wil betekenen.
Het was een vereniging waar hartelijkheid voelbaar is,
omdat eenieder zich echt betrokken voelt
elk met zijn eigen inbreng als een grote familie,
rond die één en dezelfde leider.
Rond die één en dezelfde man,
Jezus van Nazareth.
Toen werd ik wakker en besloot:
Aan deze droom wil ik van harte meewerken.””
Die vereniging, die geloofsgemeenschap bestaat omdat de mensen er voor elkaar willen zijn. Zoals meerdere geloofsgemeenschappen in Borne, Hertme, Zenderen. Allen steeds weer geraakt door de Geest. Die geestkracht wordt ook weer uitgedragen. Dat gebeurt deze zondag letterlijk als de aanwezigen een klein duifje als symbool van vrede en van de H. Geest meekrijgen als herinnering aan 10 jaar het leven te vieren. In een goede gemeenschap is de ene blij omdat de ander er is. Dat ervaar ik al 10 jaar.
Jan Morsink