Iedereen heeft voedsel nodig, elke dag weer. Als je je lichaam vergeet te voeden krijg je een rammelende maag of je gaat je slap voelen. En wie om welke reden dan ook helemaal niet meer eet sterft tenslotte.
Ook geloof wil gevoed worden, anders wordt het slap en sterft het uiteindelijk.
Geloof heb je of heb je niet, denken veel mensen. Dat zou betekenen dat je er niets aan kunt doen en niets aan hoeft te doen. Het geloof is je komen aanwaaien….of niet. De ene mens is ermee ‘behept’, de andere niet.
Toch klopt dat niet helemaal. Misschien is de ene mens ‘van nature’ religieuzer van inslag dan de andere. Maar ook wat anderen jou hebben voorgeleefd speelt een rol.
Je ouders hebben je misschien laten dopen of misschien heb je later zelf die keuze gemaakt. Dat is een geloofskeuze. Die keuze houdt meer in dan het uitspreken van je geloof in God. Het is ook het kiezen voor een bepaalde levensweg, voor een manier van zijn en een manier van doen. En juist op die weg heb je voeding nodig, spirituele voeding.
Waar kan die voeding uit bestaan? Je kunt boeken lezen van inspirerende mensen.
Je kunt van en met anderen leren in (bijbel)gesprekskringen. Je kunt deelnemen aan vieringen en aan het vieren van de kerkelijke feesten door het jaar heen. Dat geeft een ritme aan je leven en daarmee een steuntje in de rug. Je kunt rituelen inbouwen in je dagelijkse bezigheden of in het toeleven naar de feesten. Bijvoorbeeld door het aansteken van adventskaarsen in de adventstijd of door samen met de (klein)kinderen een viertafel te maken in de aanloop naar Kerst, Pasen en Pinksteren. Je kunt elke dag beginnen en eindigen met een kort gedicht, een zegenspreuk of woorden van dank.
En dan is er het bidden. Veel mensen zeggen dat ze bidden moeilijk vinden. Dat ze niet geloven in een God die luistert en hun gebed verhoort.
Maar bidden is ook niet het aanbieden van een wensenlijstje. Zo bid je misschien als kind. Bidden als volwassene is een manier van open staan, van bereid zijn om te ontvangen. Het is een vorm van contact maken met een andere dimensie. Het is niet vragen om een soort bovennatuurlijk ingrijpen, maar vragen om kracht en moed en wijsheid, om Geestkracht. Want de Geest kan mensen zó veranderen dat ze wél met een moeilijke situatie om kunnen gaan, of een andere weg inslaan. Niet zweverig, maar heel concreet, heel aards. Dat bidden kan in stilte of tijdens een wandeling of tijdens de afwas. Bidden doe je soms ook tijdens een moeilijk gesprek waarbij je inspiratie nodig hebt. Bidden doe je soms voor een ander van wie je weet dat die kracht nodig heeft. Je kunt ook voeding vinden in het helpen van anderen. Dicht bij huis of verder weg. Wat je ook doet, hoe je jouw geloof ook voedt, doe het met aandacht en geduld en liefde.
ds. Carla Borgers, emeritus doopsgezind predikant kerkelijk werker Protestantse Gemeente Borne lid Raad van Kerken Borne, Hertme en Zenderen