‘Summertime’

Ik zit al een ‘eeuwigheid’ te wachten op de zomer die maar niet wil komen. Okay, we hebben een paar warme zonnige dagen gehad maar dat maakt voor mij nog geen zomer. Voor mijn gevoel zijn we vorig jaar oktober in de herfst gedoken en lukt het op de een of andere manier niet goed om daaruit te komen. Een aantal weken geleden toen het, voor de tijd van het jaar, nog ‘stervenskoud’ was, hief ik met een aantal mensen een klaagzang aan over het weer. Ik heb toen wel gezegd dat als het ineens warm zou worden, en ik daar over zou klagen, ze mij even aan die bewuste klaagzang moesten herinneren. Tot nu toe is dat nog niet nodig geweest.

Maar ja, wat niet is kan nog komen en ik hoop toch echt dat het, in ieder geval tijdens de schoolvakanties, warm en zonnig gaat worden. In een nostalgische bui ging ik even in mijn herinneringen terug naar de zomers van mijn jeugd. Die zomers waren warm, zonnig en eindeloos lang. Hele dagen, met een gevulde Tupperware-broodtrommel en een fles ranja in de tas, naar de speeltuin of (buiten)zwembad. ’s Avonds buiten nog wat rondhangen met vrienden en vriendinnen (van hangjongeren had nog niemand gehoord, laat staan dat men er ‘last’ van had). Het aangaan van de lichten van de lantaarnpalen was het sein om weer naar huis te gaan.

Natuurlijk ben ik die tijd nu hopeloos aan het romantiseren, want we denken graag aan alles wat goed en mooi was en willen al het andere het liefst ‘vergeten’. Geboren en opgegroeid tijdens de Koude Oorlog denk ik ook liever niet aan de spanning die ik als driejarige peuter voelde als volwassenen, na de zomer van 1962, de nieuwsberichten volgden i.v.m. de Cubacrisis waarbij we door het ‘oog van de naald zijn gekropen’ of de Vietnamoorlog tijdens mijn jeugd. Dat vroeger alles beter was vind ik dan ook grote onzin. Dat er een groeiende groep conservatiever, rechtser en onverdraagzamer wordt vind ik ronduit doodeng. En toch is mijn vertrouwen in de mensen nog niet helemaal verdwenen en blijf ik hopen dat het ooit goed zal komen. Ik vertrouw erop dat de Eeuwige met ons mee zal gaan maar we kunnen onze verantwoordelijkheden niet op hem/haar afschuiven. Ik wens iedereen een heerlijke zonnige, warme en ‘eindeloze’ zomer. Geniet er van zoveel je kunt maar blijf waakzaam!


Mia Ring