En weer is het januari, de maand waarin we het oude jaar achter ons hebben gelaten en het nieuwe jaar verwelkomd. De kerstbomen in de Stroom Esch zijn verzameld en opgegaan in het vuur, de midwinterhoorn opgeborgen. Het “gewone leven” herpakt zich. Een tijd van gewoon doorgaan waar we mee bezig zijn en misschien ook goede voornemens, nieuwe plannen en frisse moed? Ook een tijd van terugzien, reflectie en bezinning. Hoe was het afgelopen jaar voor ons? Wat hebben we bereikt, geleerd, verloren, gewonnen? En wat staat ons te wachten in het nieuwe jaar? Wat zijn onze dromen, wensen, angsten, uitdagingen? Voor ons is het nieuwe jaar ook een moment om stil te staan bij de wereld om ons heen. Een wereld die nog steeds getekend wordt door oorlog, haat geweld, onrecht en lijden. Een wereld waarin vrede, geloof en oorlog vaak met elkaar botsen, zich vermengen en leiden tot onvoorstelbare of onbeschrijfelijke dillema’s. Een wereld waarin we soms moeilijk onze weg kunnen vinden, onze stem durven laten horen. Welke waarden kunnen, willen we verdedigen? Hoe gaan we om met deze complexe en vaak wrede wereld? Hoe houden we hoop op een betere toekomst? Hoe dragen we bij aan een meer rechtvaardige en harmonieuze samenleving? Hoe vinden we balans tussen het belang van anderen en ons eigen belang? Hoe respecteer ik de diversiteit en de vrijheid van meningsuiting, zonder de dialoog en de verdraagzaamheid te verliezen? Hoe spreek ik me uit over Oekraïne, Rusland, Iran, Palestina, Hamas, Israël, Pakistan…… Dit zijn geen gemakkelijke vragen, en er zijn geen eenvoudige antwoorden. Maar…. Misschien kan ik beginnen met het erkennen van onze gemeenschappelijke menselijkheid, onze gedeelde verantwoordelijkheid, onze onderlinge verbondenheid. Misschien kan ik proberen om niet alleen te kijken naar wat ons scheidt, maar ook naar wat ons bindt. Misschien kan ik leren om niet alleen te spreken, maar ook te luisteren. Misschien kan ik me laten inspireren door de voorbeelden van moed, compassie, solidariteit en vrede die er ook zijn in de wereld. Een nieuw jaar is een nieuw begin, een nieuwe kans, een nieuwe uitnodiging. Laat ik die niet verspillen, maar benutten. Laat ik niet wachten op anderen, maar zelf het verschil maken. Laten ik niet alleen hopen op vrede, maar er ook naar handelen. Laten ik niet alleen geloven in een betere wereld, maar er ook aan bouwen. Doe je mee, doet u mee? Doe mee!! Samen kunnen we werken aan betere wereld, zeker ook aan het begin van 2024. Dat we samen leren, elkaar inspireren en in elkaar geloven. Het proberen waard.
Jan Morsink, Theresiagemeenschap Borne