Afgelopen zondag sloten we de Week van gebed voor Eenheid af met een viering in de Stephanuskerk in Borne. Een al meer dan 150 jaar terugkerend gebeuren welke jaarlijks start op de derde zondag van januari. In deze week bidden wereldwijd miljoenen christenen samen voor meer onderlinge eenheid, begrip en samenwerking. Christelijke kerken zijn wereldwijd heel divers, kennen vele uitingen en kleuren. Tijdens deze week vieren we dat we ondanks deze verschillen met elkaar verbonden zijn in die ene persoon Jezus Christus, maar erkennen tevens dat eenheid niet vanzelfsprekend is.

We beseffen daarbij ook dat we onderdeel zijn van een wereld met ook gelovigen van andere religies en niet-gelovigen. Een wereld met grote onderlinge verschillen en diepe kloven tussen arm en rijk, blanken en niet-blanken, westerse en niet-westerse landen. Een sterk gepolariseerde wereld met politieke verdeeldheid, felle discussies over identiteit, zoals ras, geslacht, seksuele geaardheid, met oplaaiende oorlogen en geweld, met gebrek aan onderling respect. Dit gekoppeld aan diverse vormen van sociale media, waar informatie vaak zonder goede onderbouwing wordt gedeeld, met nep-nieuws tot gevolg. Kortom een complexe wereld, waar eenheid soms ver te zoeken is.

Oplossingen zijn niet gemakkelijk te vinden. Het bevorderen van dialoog kan een eerste begin zijn. Kerken kunnen mijn inziens een positieve rol spelen bij het aanpakken van deze wereldwijde problemen, Echter niet als enige; nauwe samenwerking met overheden en andere maatschappelijke en sociale organisaties is daarbij nodig voor effectieve oplossingen op wereldwijde schaal. Maar kerken kunnen een positieve bijdrage bieden op gebieden als:

Liefdadigheid en hulpverlening: denk daarbij aan verlichten van armoede, verstrekken van voedselhulp, medische zorg en andere bijstand aan kwetsbare groepen;

Onderwijs: kerken hebben een lange geschiedenis van betrokkenheid bij onderwijs;

Interreligeuze dialoog: dit kan bijdragen aan vreedzaam samenleven en onderling begrip en verdraagzaamheid tussen religies;

Moreel leiderschap: kerkelijke leiders zoals de paus kunnen een moreel kompas zijn door aandacht te vragen voor morele zaken en pleiten voor rechtvaardigheid, vrede, mensenrechten.

Milieu- en klimaatbewustzijn: veel kerken vragen aandacht voor een goed rentmeesterschap van Gods schepping en behoud van de natuur;

Sociale rechtvaardigheid: kerken kunnen een rol spelen bij het bevorderen van sociale rechtvaardigheid, het aanpakken van ongelijkheid en het opkomen voor de rechten van minderheden;

Geestelijke ondersteuning: in tijden van crisis of rampen kunnen kerken een bron van geestelijke ondersteuning en troost zijn voor getroffen gemeenschappen.

Maar kerken moeten dan wel bereid zijn om deze rol(len) op te pakken. Daar is moed voor nodig en de wil om grenzen te verleggen.

Gustaaf Boerjan

Raad van Kerken Borne, Hertme en Zenderen