Vlak na Kerst ontving ik via de organisatie Kairos-Sabeel Nederland de (vertaalde) kerstpreek van dr. Munther Isaac, Evangelisch-Luthers predikant in Bethlehem, Palestina.
Geen zoet verhaal over het kind in de kribbe met zijn gelukkige ouders en omringd door herders. Ook is er geen sprake van engelenzang. Het is een keiharde preek die aanklaagt. Isaac klaagt niet alleen die wereldleiders aan die nog altijd aarzelen om op te roepen tot een staakt-het-vuren in Gaza, maar ook de westerse kerken.
Isaac schrijft: “De wereld kijkt toe. Kerken kijken toe. Gazanen sturen livebeelden van hun eigen executie. Misschien kan het de wereld iets schelen…? Maar het gaat door.
Wij vragen ons hier af: zou dit ons lot in Bethlehem kunnen zijn? In Ramallah? In Jenin? Is dit ook onze toekomst? We worden gekweld door de stilte van de wereld.”
Ik schaam me. Ik schaam me voor ons (demissionaire) kabinet, dat al kool-en-geit sparend het lijden van de burgerbevolking in Gaza mede verlengt. Ik schaam me voor de kerken, die te vaak zwijgen als het over Israël gaat. Juist nu moet de kerk spreken. Nee, dat is nog te zwak. De kerk moet roepen, schreeuwen, aanklagen! Natuurlijk was de aanval van Hamas op 7 oktober een godgeklaagde gruweldaad die onomwonden veroordeeld moet worden. Maar… als dat de dood rechtvaardigt van tot nu toe meer dan 21.000 mensen, waaronder heel veel vrouwen en kinderen, dan vraag ik me af wat kerken hebben begrepen van de boodschap van dat kind in de kribbe. Die kribbe uit Bethlehem is een andere kribbe dan toen. De kribbe van vandaag staat nu in Gaza. Isaac schrijft dan ook:
“Als Jezus vandaag geboren zou worden, zou hij onder het puin in Gaza geboren worden. Als we trots en rijkdom verheerlijken, ligt Jezus onder het puin. Als we vertrouwen op macht, macht en wapens, ligt Jezus onder het puin. Wanneer we de bombardementen op kinderen rechtvaardigen, rationaliseren en theologiseren, ligt Jezus onder het puin. Jezus ligt onder het puin. Dit is zijn kribbe. Hij voelt zich thuis bij de gemarginaliseerden, de lijdenden, de onderdrukten en de ontheemden. Dit is zijn kribbe.”
Lieve lezers, ik wens jullie allemaal voor dit jaar moed toe. De moed om uw en jouw mond open te doen tegen oorlog en vernietiging. Niet alleen in Gaza, maar overal in de wereld waar mensenlevens niet tellen, kinderen geen toekomst hebben en onze kostbare natuur het loodje dreigt te leggen.
Heil en zegen in 2024 en… houd moed!
(https://kairos-sabeel.nl/een-hele-pijnlijke-boodschap/)
ds. Carla Borgers
emeritus doopsgezind predikant, lid Raad van Kerken Borne, Hertme en Zenderen