– hoe een hele generatie Jezus (opnieuw, anders) leerde kennen-
Veertigdagentijd of vastenperiode, een bezinningstijd op weg naar het Hoogfeest van Pasen. Mijn geloofsbeleving is sterk verbonden met muziek en zang. Via die weg komt de boodschap van de verhalen uit het Oude en Nieuwe Testament binnen. Door te luisteren naar de Mattheus Passion of zoals nu zelf te zingen in de Johannes Passion, de onnavolgbaar mooie noten van J.S. Bach. Muziek raakt direct het hart en met de muziek ook de woorden.
50 jaar geleden verscheen de musical en later de film Jesus Christ Superstar. Ik was toen 16 jaar, volop puber en zoals iedere puber: met de kont tegen de krib van elke traditie. Ik ging wel naar de kerk, maar was het geloof in een hemelse vader wel een beetje verloren…..
Toen kwam daar een zuster Jeanne Marie Vos op haar brommertje vanaf de Zwanenhof naar Borne om aan de jeugd een bandopname van de musical te laten horen. Met een inleiding en een gesprek erover. Ik was meteen verkocht. In déze Jezus kon ik geloven! Nog steeds krijg ik kippenvel bij het horen van zijn wanhoop, twijfel en hartstochtelijke overgave aan de wil van zijn Vader. Hier was een mens van vlees en bloed te zien en te horen. Dat maakte heel wat meer indruk dan het oplezen van het lijdensverhaal op Goede Vrijdag.
Toen de film in de Nederlandse bioscopen te zien was, ben ik geloof ik drie keer in 1 jaar wezen kijken. En later, toen wij zelf puberende kinderen hadden, keken we ook met ons gezin ieder jaar weer. Nu, 50 jaar later, is er een nieuwe musical te zien in de Nederlandse theaters. En ik ben benieuwd of dit ook weer nieuwe, jonge of oude(re) mensen tot herkenning brengt: een weg om via de levende Jezus (of de verbeelding van hem) te groeien naar geloven in een God, verborgen maar werkzaam in ons leven?
Ik zou zeggen: ga kijken, ga luisteren naar die prachtige musical of duik onder in de Passies Bach of kijk op TV naar de Passion. Laat de muziek het werk doen: je raken in je hart, de ruimte waar we God kunnen leren kennen. Als je maar kunt luisteren en ontvangen….
Een goede veertigdagentijd gewenst
Susan van Os-Yedema, emeritus pastoraal werker